Patrick Bardyn
Wat mij vooral boeit in straatfotografie is het moment te kunnen vatten waarop mensen, licht en urbanisatie plots een boeiend geheel vormen.
In deze reeks in de metro is het gegeven anders: in deze gesloten ruimte ondergronds ontstaat een nieuw wereldje. Mensen die elkaar niet kennen zitten dicht bij elkaar en bijna bij ieder station verandert de samenstelling van het gezelschap. Een zeer in tijd beperkte biotoop waarin de drukte van de stad even stilvalt en iedereen als het ware even tot rust kan komen.
Super boeiend!
Foto's: scroll/swipe
