Yasmina Besseghir
“Het leven is een zoektocht, waarin je de kruimels van de kiezels moet scheiden om de weg naar je eigen midden te vinden”, dixit Yasmina Besseghir en darn, do we feel her.
Is leven immers niet één langgerekte oefening waarin je gek genoeg moet schrappen wat niet past wil je er het mééste uithalen? Maar… schrappen is moeilijk: een proces van kill your darlings en van struikelen, weer recht krabbelen en het stof van je knieën slaan. Ni pleuje, heet dat in Gent en omstreken.
Voor Yasmina zijn haar foto’s de kiezels die ze strooit in de hoop zo de weg naar huis te vinden. Een spoor dat de ene keer naar de melancholie van de schemering leidt en de andere keer naar groots en meeslepend geluk. Hier is iemand aan het werk die in het moment leeft, dat vastlegt en via de optelsom van al die momentopnamen een waardevol leven aaneen rijgt. Als was het een ambacht op zich. Met haar beelden creëert Yasmina haar eigen universum en brengt ze tegelijk ordening aan in het onze. In een tijdsgewricht waarin verdwazing alom is, biedt ze ons poëtische ankerpunten die houvast bieden in de chaos.
Tekst: Jeroen Vermeiren
Uit de reeks "À ce moment là"
Foto's: scroll/swipe
"Entre solitude et désir"
"Sans mots"
"Ce sont les détails qui brisent le coeur"
